Praca tymczasowa w Polsce stanowi ważny segment rynku pracy, zapewniając elastyczność zatrudnienia zarówno dla pracodawców, jak i pracowników. Rozważasz pracę tymczasową? W tym artykule wskazujemy, jak nawigować między agencjami pracy tymczasowej, umowami o pracę, a Kodeksem pracy.
Praca tymczasowa to zatrudnienie pracownika o okresowym charakterze – przejściowym, sezonowym lub doraźnym, której terminowe wykonanie przez pracowników zatrudnionych przez pracodawcę użytkownika nie byłoby możliwe lub której wykonanie należy do obowiązków nieobecnego pracownika zatrudnionego przez pracodawcę użytkownika.
Praca tymczasowa jest stosunkiem pracy między trzema podmiotami:
Ważne! Agencje nie pobierają od kandydatów wynagrodzenia za usługi rekrutacyjne.
Praca tymczasowa to forma zatrudnienia, w której pracownik tymczasowy jest zatrudniony przez agencję pracy tymczasowej w celu wykonywania pracy na rzecz pracodawcy użytkownika. Jest to rozwiązanie przewidziane przez ustawę i Kodeks pracy, pozwalające na elastyczność zatrudnienia.
Pracodawca użytkownik zleca agencji pracy dostarczenie pracownika o właściwych kwalifikacjach w celu wykonania uzgodnionych zadań w określonym czasie. Warto przy okazji wspomnieć, kim jest pracodawca użytkownik. Jest to podmiot korzystający z pracy danej osoby, tj. wyznaczający pracownikowi skierowanemu przez agencję pracy tymczasowej zadania i kontrolujący ich wykonanie. Pracodawca użytkownik i agencja pracy tymczasowej podpisują odpowiednią umowę, określającą szczegóły współpracy. Zadaniem agencji są działania rekrutacyjne lub wyszukanie odpowiedniego kandydata w swojej bazie, a następnie zatrudnienie go i oddelegowanie do wykonywania pracy na rzecz pracodawcy użytkownika, pod jego bezpośrednim kierownictwem – pracownik wykonuje swoje zadania u pracodawcy użytkownika.
Zobacz także: Jak wrócić do pracy w NGK Ceramics?
Pracownika tymczasowego zatrudnia agencja pracy tymczasowej wyłącznie w celu wykonywania pracy tymczasowej na rzecz i pod kierownictwem pracodawcy użytkownika. Pracownik tymczasowy pełni ważną rolę w dziedzinie zatrudnienia, ponieważ może być elastyczną siłą roboczą, którą firmy mogą wynająć na określony czas lub dla określonych projektów. Pracownik tymczasowy jest wyszkolony i gotowy do podjęcia pracy w różnych branżach i może pełnić różne funkcje, w zależności od potrzeb pracodawcy.
Praca tymczasowa ma swoje zalety i wady. Jedną z zalet jest to, że umowa o pracę tymczasową daje pracownikowi elastyczność i możliwość zdobycia doświadczenia w różnych branżach i przedsiębiorstwach. Wady pracy tymczasowej mogą obejmować niestabilność zatrudnienia i brak pewności co do długoterminowej ścieżki kariery.
Pracownik może zostać zatrudniony na podstawie umowy o pracę tymczasowej lub umowy zlecenia. Umowa zlecenie zawierana z agencją pracy tymczasowej niczym nie różni się od każdej innej umowy zlecenia. Z kolei umowa o pracę tymczasową i umowa o pracę różnią się m.in. wymiarem urlopu wypoczynkowego czy długością okresu wypowiedzenia. Każda umowa o pracę tymczasową jest zawierana na czas określony.
Przeczytaj także: Umowa o pracę tymczasową – wszystko, co trzeba wiedzieć
Umowa o pracę tymczasową pomiędzy agencją pracy tymczasowej a pracownikiem tymczasowym to prawny dokument, który reguluje stosunek pracy między agencją pracy tymczasowej, pracownikiem tymczasowym i pracodawcą użytkownikiem. Umowa ta określa warunki pracy, wynagrodzenie, czas trwania umowy oraz inne aspekty związane z wykonywaniem pracy tymczasowej na rzecz pracodawcy w okresie wykonywania pracy na rzecz pracodawcy użytkownika.
Umowa o pracę tymczasową to specyficzny rodzaj umowy, która reguluje stosunek pracy między pracownikiem a agencją pracy tymczasowej. Zgodnie z ustawą, umowa taka określa warunki wykonywania pracy tymczasowej, w tym okres wykonywania pracy tymczasowej oraz zakres warunków pracy.
Umowa o pracę tymczasową jest umową o charakterze pracowniczym, co oznacza, że pracownik tymczasowy korzysta z ochrony przewidzianej w Kodeksie pracy. Umowa zlecenie, choć również może dotyczyć wykonywania pracy tymczasowej, nie zapewnia takiej samej ochrony prawnej.
Wytyczne dotyczące zatrudnienia pracowników tymczasowych w Polsce przez pracodawcę, będącego agencją pracy tymczasowej oraz zasady kierowania tych pracowników do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz pracodawcy użytkownika regulują przepisy Ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Ustawa określa, jakie obowiązki w związku z powierzaniem pracy tymczasowej spoczywają na agencji pracy tymczasowej, a jakie – na pracodawcy użytkowniku. Kwestie niewyjaśnione w Ustawie o zatrudnieniu pracowników tymczasowych podlegają Kodeksowi pracy (w przypadku umów o pracę tymczasową) lub Kodeksowi cywilnemu (w przypadku umów zleceń).
Kodeks pracy w Polsce zapewnia, że warunki pracy pracownika tymczasowego nie mogą być mniej korzystne niż te, które wynikają z przepisów o pracy stosowanych do pracowników zatrudnionych bezpośrednio przez pracodawcę użytkownika.
Kodeks pracy zawiera również przepisy dotyczące wynagrodzenia pracownika tymczasowego. Pracownik tymczasowy powinien otrzymywać wynagrodzenie zgodnie z obowiązującymi stawkami wynagrodzeń w danym sektorze lub branży. Dodatkowo, pracownicy tymczasowi mają prawo do otrzymywania dodatków, premii oraz innych świadczeń przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów.
Pracownik tymczasowy nie może wykonywać pracy tego samego rodzaju co praca wykonywana przez pracownika, z którym pracodawca użytkownik rozwiązał stosunek pracy z przyczyn niedotyczących pracownika w okresie 3 miesięcy poprzedzających przewidywany termin rozpoczęcia wykonywania pracy tymczasowej, jeżeli praca miałaby być wykonywana w jakiejkolwiek jednostce organizacyjnej pracodawcy użytkownika położonej w gminie, na terenie której znajduje się lub znajdowała się jednostka organizacyjna, w której był zatrudniony zwolniony pracownik.
Pracownik tymczasowy tak naprawdę posiada dwóch pracodawców. Pierwszy to agencja pracy tymczasowej, czyli właściwy pracodawca, z którym wiąże go umowa o pracę i który kieruje go do wykonywania danej pracy (u pracodawcy użytkownika). Ten drugi natomiast to pracodawca użytkownik. Pracownicy tymczasowi mogą działać w pełnym lub w niepełnym wymiarze godzin, w zależności od indywidualnego podejścia do każdej osoby i zapotrzebowania firmy, w której jest wykonywana praca. Agencja zajmuje się pełną obsługą kadrowo-płacową pracowników tymczasowych – prowadzi dokumentację, nalicza i wypłaca wynagrodzenia, wydaje zaświadczenia i świadectwa pracy.
Pracodawca, czyli agencja pracy tymczasowej, ma określone prawa i obowiązki wobec pracownika tymczasowego. Pracodawca musi zapewnić przestrzeganie prawa pracy, wypłacanie odpowiedniego wynagrodzenia, zapewnienie bezpieczeństwa i higieny pracy, a także dbać o dobre warunki zatrudnienia dla pracownika tymczasowego. Pracownik tymczasowy nie może być traktowany mniej korzystnie w zakresie warunków pracy i innych warunków zatrudnienia niż pracownicy zatrudnieni na stałe przez pracodawcę użytkownika na takim samym lub podobnym stanowisku pracy.
Przejście pracownika tymczasowego na umowę o pracę na czas nieokreślony jest możliwe, gdy pracodawca użytkownik decyduje się na bezpośrednie zatrudnienie pracownika. Kodeks pracy nie wyklucza takiej możliwości po okresie wykonywania pracy tymczasowej.
Kodeks pracy oraz ustawa o pracy tymczasowej określają maksymalny okres wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego u jednego pracodawcy użytkownika. Agencja pracy tymczasowej może skierować danego pracownika tymczasowego do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy użytkownika przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy.
Świadectwo pracy to obowiązkowy dokument potwierdzający zatrudnienie, który pracownik tymczasowy otrzymuje od agencji pracy tymczasowej po zakończeniu umowy o pracę tymczasową. Niezależnie od długości zatrudnienia, świadectwo pracy musi zawierać dane o okresach zatrudnienia i rodzaju wykonywanej pracy. Jest ono równoznaczne z świadectwem pracy otrzymanym w ramach standardowej umowy o pracę i służy do potwierdzenia doświadczenia zawodowego przy aplikowaniu o nową pracę oraz do ustalania praw do świadczeń emerytalnych czy socjalnych.
Osoby wykonujące pracę tymczasową na podstawie umów cywilnoprawnych powinny otrzymać od agencji pracy tymczasowej zaświadczenie potwierdzające okres wykonywania pracy tymczasowej na podstawie umowy prawa cywilnego na rzecz danego pracodawcy użytkownika.
Sezonowość – dla młodych osób uczących się bądź od razu po ukończeniu nauki to idealne rozwiązanie, aby pójść do pośrednika pracy i zatrudnić się na krótki okres czasu. Niejednokrotnie dzięki szybkiemu procesowi rekrutacji zatrudnienie jest możliwe nawet z dnia na dzień.
Skrócony proces rekrutacyjny – wieloetapowość procesu rekrutacyjnego nie jest wymagana na niższe stanowiska pracy (np. na stanowiska produkcyjne czy magazynowe). Chęć i gotowość do podjęcia pracy w magazynie bądź zakładzie produkcyjnym jest jednym z czynników, które kwalifikują kandydata do pozytywnego przejścia rekrutacji.
Łatwość zatrudnienia – w obecnych czasach większość formalności z kandydatem można załatwić zdalnie. Wystarczy przesłać swoje CV, a agencja skontaktuje się z kandydatem i szybko dostosuje ofertę pracy do jego preferencji.
Szansa na dłuższą współpracę – praca tymczasowa daje możliwość sprawdzenia pracownika i jest często traktowana przez pracodawców jako okres próbny. Jeśli pracownik sprawdzi się, to jest duża szansa, że zostanie on zatrudniony na dłuższy czas – wówczas już bezpośrednio u pracodawcy, u którego wypełnia obowiązki zawodowe.
Pracownikowi na umowę o pracę tymczasową przysługuje prawo do urlopu wypoczynkowego. Dowiedz się więcej w artykule: Praca tymczasowa a urlop, czyli kiedy i jak można skorzystać z urlopu?
Praca tymczasowa może być idealnym rozwiązaniem dla kandydatów, którym zależy na znalezieniu pracy niemalże od ręki. Warto pamiętać, że „tymczasówka” może mieć swoją kontynuację – jeśli dana osoba sprawdzi się w pracy, a pracodawca będzie miał zapotrzebowanie na pracownika stałego, jest szansa na propozycję bezpośredniego zatrudnienia.
Kwalifikacje konieczne do wykonywania pracy tymczasowej różnią się w zależności od przypisanego zadania. Wszystko zależy od charakteru pracy i specyfiki stanowiska.
Praca tymczasowa w rozumieniu kodeksu pracy to sytuacja, w której pracownik zatrudniony przez agencję pracy tymczasowej jest skierowany do wykonania okresowej pracy na rzecz innego pracodawcy.
Tak, umowa o pracę musi być zawarta z pracodawcą zgodnie z przepisami kodeksu pracy. Takie zagadnienie regulują przepisy kodeksu pracy, które wyznaczają pracownikowi określone prawa i obowiązki.
Okres pracy tymczasowej to czas, w którym pracownik tymczasowo wykonuje pracę na rzecz innego pracodawcy, nie przekraczający 18 miesięcy w ciągu 36 miesięcy wobec tego samego pracodawcy użytkownika.
Wynagrodzenie za pracę tymczasową powinno być na takim samym poziomie jak wynagrodzenie pracowników zatrudnionych na podobnych stanowiskach w ramach stałego zatrudnienia.
Usługa pracy tymczasowej polega na tym, że agencja pracy tymczasowej zatrudnia pracownika, a następnie kieruje go do czasowego wykonania pracy na rzecz innego pracodawcy zwanej pracodawcą użytkownikiem.
Przyczyny uniemożliwiające rozpoczęcie wykonywania pracy tymczasowej mogą być różne. Najczęściej są to okoliczności niezależne od pracownika, takie jak choroba, a także sytuacje, kiedy pracodawca użytkownik nie jest w stanie zapewnić warunków do wykonywania pracy.
Tak, zgodnie z przepisami limit okresu pracy tymczasowej dla tego samego pracownika nie powinien przekraczać 18 miesięcy w ciągu 36 miesięcy wobec tego samego pracodawcy użytkownika.
Pracownik tymczasowy ma prawo do warunków pracy nie gorszych niż pracownicy pełniący tę samą pracę na stałe, prawo do takiego samego wynagrodzenia, oraz prawo do odpowiedniej ilości dni wolnych oraz urlopu.